"Шемсерыште"

Ий сай шошо кечын ме Таиса ден коктын Шемсерыш каяш тарванышна. Ме коктын каена ыле, мемнан Мишук поктен шуо. Вончак гыч вончена ыле. Мишук келге шоштым пален огыл, вÿдыш пурен шогале. Вÿд шу! шыжалт кайыш, мемнанат нöртыш.
- Тышеч теат кайза, - манеш.
Шемсерыш миен шуна. Мый Таисан ачж ден куржын колтышым. Тудо колым куча ыле. Лач мийме жапыште ик кугу нужым шупшын лукто.
- Колет шуко мо? – мый йодам.
- Шуко уло, - манеш.
Теве адак тотым кучен лукто. Мый тудым атышке пыштышым.
Таиса дене ме Элнет сереш тылым олтышна. Тыштак ачажын кучымо кол дене кол шурым шолтышна. Кочна. Вара эҥер серыш волышым. Кенета ала-мом ужым, пеш лÿдым. А тудо коля веле улмаш. Мый Таисамат кычкыральым. Колям кучынем ыле, Таиса чара.
- Ит куче, - манеш.
Коля ик рож гыч вес рожыш пурен шыле. Кучем да вÿдеш йÿштылтем, шенышым. Варажым тыгеат шоналтышым.
- Айда, тыят тек иле! Коляжымат кучаш лÿдам.

Мартынова Мария
1964 г.

  К содержанию "Изи годымна"