"Утлышо сарсий"

Сарсий изи гына ладра вишньыште шинча ыле. Тиде вишньыжым кодшо шыжым гына шындыме улмаш, садланак тудо але пеш луштранынак шуын огыл, чара гаяк. Вот тиде вишньынак улыл укшыштыжо сарсий чыгымалтен шинчен: члим-члим! члим-члим! Пеш мотор кече, кузе от муралте! Теве тока гын йур эртышат, адак чевер кече ончале.
Тиде жапыште садышке пырысиге пурыш. Сарсис тогдайышат, шудо лонгаш йымен шинче, вара эрын вишне декла лишемаш тунале. Руалташ гына торшташ тунале, сарси пыр! кушылрак укшыш куснен шинче: члим-члим! чилт-чилт, окмак-окмак! Мый тыйым шангак ужынам! – сарси мокталта. Да шкеже укшышто шинчышыжла, койшланен, тыгат-тугат самырык пырысым койдара, пырманда, игылтеш. Чилт-чилт, окмак!
Но сарси шонго пырысым ыш уж: тудо самырык пырысым койдаркален шинчымчж коклаште шкенжымат чылт монден. Ик тушман ондалатлтын, весе ушуе возын огыл. Шонго пырыс шенгел вечше йыштак мийышыт, пел кид дене вишньым да пел кид денже сарсим, торшталтен, руалтенат нале! Члим! Вот и члим! Пырыс кидыш логалят!
Ик веч эскерен шуктен, вес велжымат мондыман огыл. А тидым сарси ушеш налын огыл: очыни, тудыжат самырык, кугешнаш йоратышырак улмаш.

С.М. Кушаков
4 сентябрь, 1956 ий