"Ме кутко семын"

Эр. Кече йошкарген лектеш. Мый мален кынельым. Шукат ыш лий, бригадир Ильин Зиновий мыйым кычкырале:
- Ну, Женя, таче шудо удырашет миен кертат?
- Кертам, йöра, - вашештышым мыят.
Вашкерак тарванен лектым, ваштарешем Валерий толеш.
- Тый куш кает? – йодеш.
- От уж мо – куш каем? Шудо удыраш каем, - манам.
Тудат мияш келшыш. Корно мучко тÿрлыжымат мутланен ошкылна.
Олыкыш миен шуна. Ончыч, пушеш шинчын, Юл турыш кайышна, йÿштыл лекна. А варажым, калык погынымек, пашашке кутко игыла пижна.
Кечывал марте ик шудо скирдым ыштышна. Кугуеҥ-влак канышлан пуш дене тольыч, а ме ер гоч ийын вончышна. Кочмек-йÿмекат мöҥгешлаже ийынак кайышна. Юлышто пароход-влак, ракета да метеор тыш-тушко коштыт, а ме нуным кугешнен ончена да пашанам кутко семын рÿжге ыштена. Мый тиде ганалан Валерийын прицепщикше лийым. Шудо копнам шым имне дене шупшыктышна. Кечыгут кок кугу скирдым ыштышнат, мöҥгö пöртылна.
А Юл тÿрышто жапым эртараш моткоч сай!

Борисов Евгений, 6 «б»

  К содержанию сборника "Олыкышто"