"Кишке деч лÿдмек"

Кеҥежым пасушко кайышна. Тушто йолташемын аваже шемшыдаҥым солна ыле. Ме тудлан шемшыдаҥым погаш полшышна. Но вара вÿд йÿмö шуаш тÿҥале.
Йолташем ойла:
- Вакыш вÿд йÿаш каена мо?
- Йöра, - мане Петя.
Ме кумытын коремыш ваке кычалаш кайышна. Ончыч, Миша ошкылеш, тудо вакым кычал кая. Ончал колтышна – Мишан ончылно, иктаж вич метр коклаште, шемгишке кия. Кечыште тудо чолгыжеш.
Ме ончык каяш лÿдна. Миша ойла:
- Петя, тый ончыч ошкыл?
- Мый лÿдам, - манеш Петя.
Вара Миша шке ончыч куржын колтыш. Почешыже – мый. Ме кумытынат шемшыдаҥ пасуш куржын лекна. Лÿдын-лÿдын, Мишан аваж деке мийышна. Тудо мемнан коштын толмешкына пеш шуко солен ыле. Ме уэш шемшыдаҥым погаш тÿҥална. Лÿдмына дене вÿд йÿмо шумынат пытыш.

Анатолий Бурсин, 8 «а»
1968 г.

  К содержанию сборника "Весела кеҥеж"