"Ачамын олаже"

Тунам мыланем вич ий ыле. Мый ачам деч Йошкар-Олаш каяш эре йодынам. Ачам мыйым «наҥгаем, наҥгаем» манмыж дене лыпландара ыле.
Но ик эрдене ачам мыйым кычкыра:
- Галя, кынел, таче ик вере каена вет.
Куанымем дене мый тöрштен кынелмемат шым шиж.
- А кушко вара каена? – чытен кертде мый йодым.
- Йошкар-Олаш, - вашештыш ачам. – Теве эр кочкышым ыштенат, корныш лектына веле.
Кочмеке, ачий мыйым велосипедыш шындыш да корно воктене кудална.
- Йошкар-Олаже могайрак вара? – йодам ачам деч.
- Чыталте, теве миен шуынат, чыла шке шинчат денак ужат, - лыпландараш точа ачам.
Теве миен шуна. Пöрт-влак чыла пу денак ыштыме улыт, а южо пöртшö мландышкат волаш тÿҥалын. Ачам дене ик пöртышкыжö пурышна. Тушто ик ÿдрамаш лачак мелнам кÿэштеш ыле.
- Э, ко толын, ужат, - ойла кокай лийшем.
Мыланна мелнам, мÿйым пукшаш. Мый пеш йывыртенам.
- «Олат могай улмашын», - шонем шке кöргыштем.
А тиде «олаже» ялак веле улмаш. Айда, йöра, изирак лийынам да ондален кертыныт. Кызыт ынде Йошкар-Олам чынже денак ужынам, тудо пеш куга да чапле ола улмаш.

Галя Исаева, 8 «а»
1968 г.

  К содержанию сборника "Весела кеҥеж"